Ενήλικο; Το θηλυκό είναι σε κάτοψη ωοειδές, σχεδόν απιόσχημο, με πλατύτερο το οπίσθιο μέρος και με λίγες εγκάρσιες πτυχές. Κατά τους Balachowsky and Mesnil (1935), οι διαστάσεις του σε ηλικία ωοτοκίας είναι 4-5 x 3-4mm και το χρώμα του σκοτεινοκάστανο, σχεδόν μαύρο. Κατά τους Κάττουλα και Ευαγγελόπουλο (1967), που μελέτησαν το έντομο στην περιοχή Θεσσαλονίκης, οι διαστάσεις του είναι κατά πολύ μεγαλύτερες, 8,4 x 6,3mm και το χρώμα του κιτρινοκάστανο ως ελαιόχρουν, με σκοτεινότερες κηλίδες. Αργότερα, μετά την ωοτοκία, γίνεται σκοτεινοκάστανο. Το μέγεθος του σώματος φαίνεται να επηρεάζεται από το είδος και την κατάσταση του φυτού-ξενιστή. Την περίοδο ωοτοκίας το θηλυκό εκκρίνει άφθονα λευκά σαν βαμβάκι κηρώδη νήματα, που δημιουργούν στο πίσω και κοιλιακό μέρος του σώματός του ογκώδη ωοσάκκο, που περιέχει 1.500-2.000 ή περισσότερα, κατ’ άλλους σκοτεινοκάστανα ή υπέρυθρα και κατ’ άλλους ανοιχτοπορτοκάλινα αυγά. Ο ωόσακκος αυτός παρεμβάλλεται μεταξύ του σώματος του θηλυκού και του υποστρώματος, κατά τρόπο ώστε το οπίσθιο μέρος του σώματος να ανασηκώνεται και να μπορεί να πάρει γωνία ως και 90 με το υπόστρωμα. Σε πληθυσμό της περιοχής Θεσσαλονίκης το μέσο μέγεθος του ωοσάκκου ήταν 10,4 x 7,4 mm. Το αρσενικό είναι πτερωτό, ανοιχτοκάστανο, μήκους 1,7 mm.
Ξενιστές:. Άμπελος, φουντούκια, τριανταφυλλιά, ροδακινιά, κράταιγος, κλήθρα, ιτιά, λεύκα και άλλα δέντρα. Είναι πολυφάγο, αλλά στην Ελλάδα προσβάλλει από τα καλλιεργούμενα φυτά κυρίως την άμπελο.
Βιολογία-Ζημίες
Έχει μια γενεά ανά έτος. Διαχειμάζει συνήθως ως προνύμφη 3ης ηλικίας ενώ άλλοτε ως προνύμφη 2ης ηλικίας ή ως ενήλικο στο φλοιό των κληματίδων, βραχιόνων και κορμού των φυτών-ξενιστών. Οι διαχειμάζουσες προνύμφες 3ης ηλικίας επαναδραστηριοποιούνται την άνοιξη και εξελίσσονται σε ενήλικα περί τα τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου. Στις αρχές Ιουνίου τα ενήλικα θηλυκά αρχίζουν να ωοτοκούν. Οι νεαρές προνύμφες 1ης ηλικίας παρατηρούνται Ιούνιο-Ιούλιο και εγκαθίστανται κυρίως κατά μήκος της κεντρικής νεύρωσης των φύλλων. Οι προνύμφες της 2ης ηλικίας παρατηρούνται τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο ενώ αυτές της 3ης ηλικίας από μέσα Σεπτεμβρίου έως τέλη Οκτωβρίου και στη συνέχεια διαχειμάζουν (Paloukis 1983). Η μύζηση των χυμών και τα μελιτώδη απεκκρίματά τους που αποτελούν υπόστρωμα για την ανάπτυξη μυκήτων της καπνιάς είναι τα αίτια σποραδικών και συνήθως περιορισμένων ζημιών.
