Ζηµιές από το χαλάζι προκαλούνται όλο το χρόνο, αλλά δεν έχουν ούτε την έκταση ούτε την ένταση εκείνη των παγετών.
Επειδή τα εσπεριδοειδή καλλιεργούνται, κατά βάση, στις δυτικές και νότιες περιοχές της Ελλάδας, δεν πλήττονται συνήθως από τις πολύ έντονες και µεγάλης έκτασης καλοκαιρινές χαλαζοπτώσεις, που συµβαίνουν στη Μακεδονία και Θεσσαλία, µε αποτέλεσµα να παρατηρούνται συνήθως ποιοτικής, παρά ποσοτικής µορφής ζηµιές στην παραγωγή τους.
Σε περίπτωση όµως ισχυρών χαλαζοπτώσεων, κατά τους καλοκαιρινούς µήνες, οι επιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές. Μεγάλη συχνότητα παρουσιάζουν οι χαλαζοπτώσεις αργά το φθινόπωρο και το χειµώνα και παρά το γεγονός ότι είναι µέτριας έντασης και συνοδεύονται από βροχή, ζηµιώνουν σοβαρά την παραγωγή, επειδή ο φλοιός των ώριµων ή σχεδόν ώριµων καρπών παρουσιάζει µεγάλη ευαισθησία.
Οι ζηµιές είναι άµεσες, εξαιτίας των µηχανικών τραυµάτων που προκαλεί το χαλάζι στους καρπούς και στα δένδρα, αλλά και έµµεσες εξαιτίας δευτερογενών προσβολών από µύκητες ή βακτήρια.
Για το λόγο αυτό, µετά από χαλαζόπτωση, είναι απαραίτητος ο ψεκασµός των δένδρων µε χαλκούχα σκευάσµατα για την αποτροπή ή τον περιορισµό των έµµεσων ζηµιών.
