Είναι ένα από τα αρχαιότερα φυτά της γης και κατέχει θέση στον κατάλογο των φυτών αφού διαθέτει φαρμακευτικές ιδιότητες.
Η χρήση του ήταν ευρέως διαδεδομένη στον Μέγα Αλέξανδρο και τους στρατιώτες του κατά τη διάρκεια των εκστρατειών.
Το όνομά του το οφείλει στα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου που παρατήρησαν ότι τα άρρωστα και τραυματισμένα άλογα που έτρωγαν τα φύλλα και τους καρπούς του φυτού ανάρρωναν γρηγορότερα, αποκτούσαν περισσότερη δύναμη, ενώ το τρίχωμά τους δυνάμωνε και γινόταν πιο λαμπερό.
Η ονομασία του φυτού (ιπποφαές) προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις: ίππος και φάος δηλαδή λαμπρός.
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις σε σχέση με άλλες χώρες Αλλά το δικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα είναι οι εδαφοκλιματικές συνθήκες.
Ανήκει στην κατηγορία των υπερτροφών (super foods), μερικές από τις οποίες είναι: η σπιρουλίνα, η αλόη, η γύρη, το κερί του ζαχαροκάλαμου και το αιθέριο έλαιο του δενδρολίβανου.
Οι φαρμακευτικές του ιδιότητες αναγνωρίζονται από το 1929 από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.
Σύμφωνα με ερευνητές, το ιπποφαές περιέχει 190θρεπτικές και βιολογικές ουσίες, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αντιοξειδωτική δράση.
Οι κυριότερες πολύτιμες ουσίες που έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, έχουν εντοπιστεί στο έλαιο. Το έλαιο του φυτού παράγεται από τους καρπούς με τη μέθοδο της εκθλίψεως, χωρίς χημικά ή άλλα πρόσθετα.
Βοτανικά χαρακτηριστκά
Φυτό
Είναι ενα φυλλοβόλο, δίοικο φυτό με αγκάθια. Που φτάνει κυρίως σε ύψος 3–4 μέτρων. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, η καρποφορία του μπορεί να διαρκέσει παραπάνω από 30–40 χρόνια.
Ρίζες
Αποτελείται από μια χονδρή κύρια ρίζα και από δευτερεύουσες ρίζες που εκτείνονται οριζόντια. Το ιπποφαές μπορεί να δεσμεύσει μέχρι 18 κιλά / στρέμμα αζώτου (συμβίωση των ριζών με τα ακτινοβακτήρια του γένους Frankia).
Η ιδιότητα της επιφανειακής ανάπτυξης του ριζικού συστήματος και η μεγάλη ταχύτητα ανάπτυξης του, κάνουν το φυτό αυτό ένα ιδανικό φυτικό είδος για την προστασία της δομής του εδάφους. Μπορεί πολύ γρήγορα να δημιουργήσει ολόκληρη αποικία διότι δημιουργεί πολυάριθμες παραφυάδες.
Βλαστός
Στην αρχή το φυτό αυτό διαθέτει σκούρο φλοιό με πολλά τριχίδια και εξογκώματα και η κορυφή του είναι πράσινη. Με την πάροδο του χρόνου οι βλαστοί χάνουν το χρώμα αλλά και τα τριχίδια τους, και κάτω από συνθήκες έντονης ηλιοφάνειας αποκτούν έναν αργυρό χρωματισμό.
Τα φύλλα
Εμφανίζουν μια ομοιότητα με εκείνα της ιτιάς. Είναι μακρόστενα με μήκος 3–6 εκατοστά. Εκφύονται εναλλασσόμενα, 7–10 ημέρες αφού εμφανιστούν τα άνθη. Η άνω επιφάνεια τους διαθέτει ένα γκρίζο–ασημί χρωματισμό ενώ η κάτω έχει τριχίδια τα οποία όσο περνάει ο καιρός σκουραίνουν.
Τα άνθη
Εμφανίζονται πριν από τα φύλλα. Είναι πράσινα, δυσδιάκριτα, με διάμετρο περίπου 3 χιλιοστών. Δεν έχουν πέταλα. Κάποια φυτά διαθέτουν μόνο αρσενικά άνθη και κάποια φυτά διαθέτουν μόνο θηλυκά. Τα αρσενικά συνήθως είναι πρωιμότερα από τα θηλυκά. Οι αρσενικοί οφθαλμοί έχουν μεγαλύτερο όγκο από εκείνους των θηλυκών.
Καρπός
Αχαίνιο, που περιβάλλεται από έναν σαρκώδη κάλυκα. Μέσα στον καρπό υπάρχει ένας σπόρος, που περικλείεται από το σαρκώδες περικάρπιο. Ο χρωματισμός του ποικίλλει από κίτρινο μέχρι κόκκινο, ανάλογα με το στάδιο ωρίμανσής του.
Το ιπποφαές είναι ένα φυτό το οποίο έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται εύκολα σε διάφορες κλιματικές συνθήκες.
Αξίζει κανείς να ασχοληθεί πολύ σοβαρά και να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που έχει όπως οι θρεπτικές και φαρμακευτικές ιδιότητες.
