Η επικοινωνία μεταξύ των εντόμων που ανήκουν στο ίδιο είδος γίνεται με χημικά, οπτικά, ακουστικά ή απτικά σήματα.
Τα χημικά σήματα παίρνουν τη μορφή των φερομονών, οι οποίες είναι χημικές ενώσεις. Παράγονται από τα έντομα και μπορούν σε πάρα πολύ μικρές ποσότητες να γίνουν αντιληπτές από τα αισθητήρια οργανίδια που υπάρχουν σε πολλά σημεία του σώματος των εντόμων (κεραίες, πόδια, κοιλιά, στοματικά μόρια κ.λπ.).
Οι φερομόνες φύλου, αυτές δηλαδή που παράγονται από το ένα φύλο και γίνονται αντιληπτές από το άλλο με σκοπό τη σύζευξη (αναπαραγωγή), είναι οι πιο γνωστές και χρησιμοποιούνται στην πράξη για καταπολέμηση βλαβερών εντόμων. Πολλά ηχητικά σήματα που παράγονται από διάφορα έντομα π.χ. τριζόνια, ακρίδες, τζιτζίκια, παίζουν ρόλο στη συνάντηση των δύο φύλων. Οι πυγολαμπίδες πάλι εκπέμπουν φωτεινά σήματα για τον ίδιο σκοπό (σύζευξη των δύο φύλων).
