Το Μουσείο Μανιταριών διαθέτει μια πλουσιότατη συλλογή. Αποτελείται από γλυπτά μανιτάρια κατασκευασμένα ένα προς ένα, διατηρώντας ταυτόχρονα απόλυτη ομοιότητα χρώματος, σχήματος και μεγέθους. Τα περισσότερα μανιτάρια παρουσιάζονται σε τρεις φάσεις της ανάπτυξής τους, έτσι ώστε ο επισκέπτης να διαμορφώνει μια πλήρη εικόνα του κύκλου ζωής τους.
Η παρουσίασή τους επίσης γίνεται με βάση το οικοσύστημα που φύεται το κάθε είδος (Οξιά, πεύκο, έλατο, δρυς, λιβάδι κ.λ.π.).
Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων & Μουσείο Μανιταριών
Περπατώντας σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο, που προσομοιώνει το πραγματικό περιβάλλον μπορείτε να συλλέξετε πληροφορίες και να γνωρίσετε ένα προς ένα τα μανιτάρια.
Εξερχόμενοι από τον χώρο αυτό, θα δείτε αρκετές εξαιρετικές τοιχογραφίες, που έχουν γίνει από ντόπιους ζωγράφους και γλύπτες, οι οποίες συνδέουν μύθους και παραδόσεις του λαού μας με τα μανιτάρια.
Τέλος, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο θα ενημερωθείτε με τη μέθοδο της επαυξημένης πραγματικότητας, γύρω από τη θρεπτική και θεραπευτική αξία των μανιταριών, ολοκληρώνοντας έτσι με τον καλύτερο και πιο εντυπωσιακό τρόπο τη μουσειακή σας εμπειρία.
Παρακάτω σας παρουσιάζουμε ορισμένα από τα εκθέματά του Μουσείου:
Λευκή Τρούφα
Tuber magnatum
Η πιο δυσεύρετη τρούφα του κόσμου, η λευκή, καρποφορεί από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο και φύεται σε δάση φυλλοβόλων δέντρων, βελανιδιάς και φουντουκιάς. Η Λευκή Τρούφα στερείται κοιλοτήτων, έχει έντονη και επίμονη μυρωδιά σκόρδου, μεθανίου ή χαλασμένου τυριού. Ανήκει στους ασκομύκητες και έχει πλατιά ελλειπτικά, αβγόμορφα ή υπόσφαιρικά ασκόσπόρια με κατά μήκος κυψέλες στη διχτυωτή διακόσμηση. Στην Ελλάδα, η Λευκή Τρούφα έχει καταγραφεί στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
Γανόδερμα το λαμπερό
Ganoderma lucidum (Curtis) P. Karst.
Οικολογία: Φύεται το καλοκαίρι έως και το χειμώνα, σε νεκρό ξύλο πλατυφύλλων και σπανιότερα κωνοφόρων.
Μορφολογία: Έχει καπέλο μήκους 3-10 (15) εκ. Είναι μονοετές, με ακανόνιστο κύκλο ζωής. Η επάνω επιφάνεια είναι σκληρή, γυαλιστερή, λεία και συνήθως με ομόκεντρες αυλακώσεις, κίτρινες αρχικά, κεραμιδόχρωμες έπειτα.
Εδωδιμότητα: Το Γανόδερμα δεν τρώγεται. Επιστημονικές έρευνες του αναγνωρίζουν θεραπευτικές ιδιότητες που έχουν να κάνουν με την ενεργειακή φόρτιση, τόνωση του ανοσοποιητικού, παρεμπόδιση εμφάνισης και ανάπτυξης όγκων, αναλγητική, αντιφλεγμονώδης, αντιηπατιτιδική, αντιοξειδωτική, αντιϊκή, αντιτασική, καρδιοτονωτική, αποτοξινωτική, αντι-HIV κ.α. Συστατικά του περιέχονται σε θεραπευτικά σκευάσματα.
Αμανίτης ο εαρινός
Amanita Verna (Bull.) Lam.
Οικολογία: Φύεται από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, μοναχικά ή κατά ομάδες, σε δάση πλατυφύλλων (δρυός, καστανιάς, αριάς) ή κωνοφόρων (κουκουναρτιάς).
Μορφολογία: Βασιδίωμα αβγόμορφο αρχικά, κλεισμένο στο λευκό πέπλο που σχίζεται αργότερα και αναδύεται το ημισφαιρικό, κυρτό έως σχεδόν επίπεδο, λευκό ή κρεμ καπέλο. Έχει μάλλον δυσάρεστη μυρωδιά και ήπια γεύση φουντουκιού. Τα ελάσματα και η σάρκα του είναι λευκή ή κρεμ θήκ
Εδωδιμότητα: Θανατηφόρο. Από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια.
Πληροφορίες:
Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων
& Μουσείο Μανιταριών
Πίνδου 20, TK 42200, Καλαμπάκα
Τηλ.: 2432024959
Fax: 2432024001
info@meteoramuseum.gr
meteoramuseum.gr
