Σχίσιμο των καρπών
Το φαινόμενο του σχισίματος είναι περισσότερο έντονο κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων ανάπτυξης του καρπού, και γι’ αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένα φυσιολογικό στάδιο ανάπτυξης του καρπού που έχει σκοπό την απελευθέρωση και διάχυση των σπόρων. Όμως το σχίσιμο των καρπών μπορεί να προκαλέσει σοβαρή οικονομική ζημιά στον παραγωγό, γιατί οι καρποί δεν είναι κατάλληλοι για νωπή κατανάλωση και όταν οι σχισμές είναι βαθιές και φαίνονται οι σπόροι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για παραγωγή χυμού, γιατί μπορεί να έχουν προσβληθεί από μύκητες (Penicillium sp., Aspergillus niger) που παράγουν τοξίνες και έτσι ο χυμός καθίσταται επικίνδυνος για τον άνθρωπο.
Μερικές ποικιλίες είναι περισσότερο ανθεκτικές στο σχίσιμο, δείχνοντας πως η τάση για σχίσιμο είναι γενετικό χαρακτηριστικό.
Το σχίσιμο μπορεί να είναι περισσότερο έντονο όταν:
• Η περίοδος ωρίμασης του καρπού συμπίπτει με βροχές.
• Υπάρχει έλλειψη υγρασίας στο έδαφος ακολουθούμενη από βροχή ή καλό πότισμα. Γι’ αυτό πρέπει να διατηρείται σταθερή η υγρασία του εδάφους με το πότισμα – συχνή άρδευση με μικρές ποσότητες – καθ’ όλη τη διάρκεια ωρίμασης του καρπού.
• Υπάρχει μεγάλη διακύμανση της θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύχτας.
Φωτογραφία: Γραμματικού Γλυκερία
Το σχίσιμο των νεαρών καρπών μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη βορίου, ψευδαργύρου, χαλκού, μολυβδαινίου, μαγνησίου και καλίου και γι ́ αυτό ψεκασμοί με ιχνοστοιχεία και μακροστοιχεία μπορεί να μειώσουν το σχίσιμο των ροδιών. Σε πρόσφατη μελέτη που έγινε στο Μαρόκο αναφέρεται πως ψεκασμός δένδρων ροδιάς με σκευάσματα που περιείχαν βόριο (0,2L/στρέμμα), ασβέστιο (0,2L/στρέμμα) ή καολινίτη (0,2Kg/στρέμμα) μείωσαν το σχίσιμο και βελτίωσαν άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών. Επίσης, βρέθηκε ότι ψεκασμός με 0,5-1,0% χλωριούχο ασβέστιο, 0,2% βορικό οξύ, ή 2% ασβεστούχο νιτρική αμμωνία μείωσαν το σχίσιμο σε οπωρώνα ροδιάς στην Ινδία.
Ηλιόκαμα
Τα ρόδια που καλλιεργούνται σε περιοχές με έντονη ηλιοφάνεια κατά τους θερινούς μήνες μπορεί να παρουσιάσουν σκλήρυνση και νέκρωση – μαύρισμα της φλούδας του καρπού στη μεριά που εκτίθεται περισσότερο στο φως. Η υψηλή θερμοκρασία και χαμηλή σχετική υγρασία στο περιβάλλον μπορεί να αυξήσει το πρόβλημα καθώς και η αλλαγή θέσης του καρπού όταν αυξάνει, βαραίνει και αλλάζει θέση, οπότε εκτίθεται απότομα στον ήλιο. Η ευπάθεια των καρπών στο ηλιόκαμα επηρεάζεται από την ποικιλία.
Οι καρποί μπορεί να προστατευτούν από τα ηλιοκάματα με:
• Δεσίματα των κλάδων μεταξύ τους με σκοπό να σκιάζονται οι καρποί από τη βλάστηση του δένδρου.
• Ψεκασμοί των δέντρων με καολινίτη. Εάν οι καρποί προορίζονται για νωπή κατανάλωση απαιτείται να πλυθούν μετά τη συγκομιδή.
• Τοποθέτηση διχτυών πάνω από την καλλιέργεια, σε συνδυασμό με προστασία από χαλάζι.
• Τοποθέτηση χάρτινης σακούλας στους καρπούς, σε συνδυασμό με προστασία από έντομα.
Σκουριά
Σκουριά είναι το καφέτιασμα και η σκλήρυνση του φλοιού του ροδιού που εμφανίζεται στον αναπτυσσόμενο καρπό και τον κάνει ακατάλληλο για πώληση ως νωπό φρούτο. Τα συμπτώματα περιορίζονται στο φλοιό και μοιάζουν με προσβολή από ακάρεα. Πιθανόν να σχετίζεται με την αυξημένη σχετική υγρασία του περιβάλλοντος.
Καρπόπτωση
Συχνά παρατηρείται καρπόπτωση σε δένδρα νεαρής ηλικίας (3ο-5ο έτος). Η καρπόπτωση αυξάνεται με καλλιεργητικές πρακτικές που ωθούν σε υπερβολική βλαστική ανάπτυξη, όπως η παραπανίσια λίπανση και τα υπερβολικά ποτίσματα. Τα ώριμα δέντρα συνήθως κρατούν περισσότερους καρπούς που έχουν γονιμοποιηθεί σε σύγκριση με τα νεαρά σε ηλικία δέντρα.
ΠΗΓΗ: Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων, Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός “ΔΗΜΗΤΡΑ”
