Περιγραφή | Κλίμα | Έδαφος
Αρωματικός αειθαλής θάμνος, πολύκλαδος και πυκνόφυλλος. Τα φύλλα είναι δερματώδη, μικρά, γραμμοειδή, ενώ τα άνθη βρίσκονται κατά ομάδες και βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων.
Ευδοκιμεί τόσο σε ήπιο, θερμό όσο και ψυχρό κλίμα, σε πεδινές και ημιορεινές περιοχές, σε όλα σχεδόν τα εδάφη (ποτιστικά–ξηρικά) εκτός από τα βαριά μη στραγγιζόμενα.
Με pH=5.5 και μη ασβεστούχα εδάφη αναπτύσσεται κανονικά, ενώ με pH=7 και ασβεστούχα εδάφη ευνοείται περισσότερο.
Τρόπος πολλαπλασιασμού
Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα (τμήματα βλαστών 10βεκ.περίπου).
Με παραφυάδες στα ξηρικά χωράφια φυτεύονται σε γραμμές που απέχουν 1 m και επί των γραμμών 60–80 εκ.
Η φύτευση γίνεται με το χέρι ή με καπνοφυτευτικές μηχανές.
Απαραίτητη θεωρείται η καλή προετοιμασία του αγρού, η καταπολέμηση των ζιζανίων (σκαλίσματα ή ζιζανιοκτονία) και η άρδευση (3–4 ποτίσματα το καλοκαίρι) όπου υπάρχει νερό.
Εποχή φύτευσης | σποράς
Καλύτερη εποχή για εγκατάσταση των μοσχευμάτων η άνοιξη.
Η οριστική εγκατάσταση τους γίνεται τον Οκτώβριο–Νοέμβριο ή Φεβρουάριο–Μάρτιο.
Συγκομιδή
Συλλέγεται στο στάδιο της πλήρους άνθησης.
Καταλληλότερη περίοδος Μάιος–Ιούνιος–Ιούλιος.
Απόδοση
Η πλήρης απόδοση αρχίζει από το 3ο έτος.
Η μέση στρεμματική απόδοση κυμαίνεται σε 1500–2000 κιλά (χλωρό).
Η σχέση ξηρού/χλωρού είναι 35%.
Η παραγωγή ξηρών φύλλων ανέρχεται σε 250–350 κιλά /στρέμμα.
Χρήσεις
Τα φύλλα–άνθη χρησιμοποιούνται ως άρτυμα.
Είναι άριστο μελισσοτροφικό φυτό.
Το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, σαπωνοποιία, φαρμακευτική.
Θεωρείται τονωτικό, χωνευτικό, σπασμολυτικό, χολαγωγό, κλπ.